بیدی و جوی آبی و دشتی و منظری/ پژمان بختیاری
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
آرزوی محدود
بیدی و جویِ آبی و دشتی و منظری
گیسویِ تار و مویِ دلاویزِ دختری
این آرزوست در دلِ زیباپرست من
نه شوق کشوری نه تمنّای لشکری
شاگرد حافظیم و به گیتی نخواستیم
جز دفتری و گوشهی باغی و دلبری
در این جهانِ کُهنه که در اختیار ماست
خوشتر ز مُلک عشق نجستیم کشوری
زنهار! همچو آینه عیبِ کسان مبین
رو محو شو به دیدن آیینهمنظری
پژمان بختیاری
آری، انسانِ ناکاسته (رشدیافته) مهربان و مهرآور است.!.
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]