با باد که می رفت فراسوی جهان/ سپیده کاشانی
با باد که میرفت فراسوی جهان
گفتم که چه دردی است ندارد درمان؟
خاکسترِ من ز دامن شُعله گرفت
فریاد برآورد که: هجران، هجران
سپیده کاشانی(سروراعظم باکوچی)
http://persianpoetry.blogfa.com/category/72
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]