معلم ای فروغ جاودانی معلم مهر پاک آسمانی
معلم! ای فروغ جاودانی!
معلم! مهر پاک آسمانی
معلم! ای چراغ راه دانش!
معلم! آیه های مهربانی
مرا از جهل و نادانی رها کن
مرا با علم و ایمان و خدا کن
بیا ای گل! تو از گهواره تاگور
مرا با علم و دانش آشنا کن
دلی شفاف چون آیینه داری
محبت و صفا در سینه داری
اگر داری گهی اخمی به چهره
ولی بی‌شک دلی بی‌کینه داری
معلم! ای بهار آفرینش!
تو هستی افتخار آفرینش
تو هستی گوهر نایاب دریا
عجب دارم ز کار آفرینش
معلم! ای فروغ جاودانی!
معلم! مهر پاک آسمانی
معلم! ای چراغ راه دانش!
معلم! آیه‌های مهربانی
مرا از جهل و نادانی رها کن
مرا با علم و ایمان و خداکن
بیا ای گل! تو از گهواره تا گور
مرا با علم و دانش آشنا کن
دلی شفاف چون آیینه داری
محبت و صفا در سینه داری
اگر داری گهی اخمی به چهره
ولی بی‌شک دلی بی‌کینه داری
تو می‌خواندی الفبای رشادت
تو گفتی راه ایمان و سعادت
به مردانی که رفتند عاشقانه
تو دادی درس ایثار و شهادت
...
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]