مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
من آن زلال‌پرستم در آبِ گندِ زمان
كه فكر صافی آبی چنین لجن بودم
غریب بودم، گشتم غريب‌تر اما:
دلم خوش است كه در غربتِ وطن بودم
زنده یاد محمدعلی بهمنی/ گزیده کوتاه
متن کامل شعر در لینک زیر ↓
یخ کرده‌ام! اما نه از سوز زمستان!
اما نه از شب پرسه‌های زیر باران
یخ کرده‌ام یخ کردنی در تب، تبی که
جسمم نه! دارد باورم می‌سوزد از آن
یخ کرده‌ام! اما تو ای دست نوازش
روح یخی را با چنین شولا مپوشان...
محمدعلی بهمنی
هی مترسک کلاه را بردار
قطره قطره اگر چه آب شدیم
ابر بودیم و آفتاب شدیم
ساخت ما را همو که می‌پنداشت
به یکی جرعه‌اش خراب شدیم
هی مترسک کلاه را بردار
ما کلاغان دگر عقاب شدیم...
محمدعلی بهمنی
ناگهان ديدم كه دورافتاده ام از همرهانم
مانده با چشمان من دودی به جای دودمانم
ناگهان آشفت كابوسی مرا از خواب كهفی
ديدم آوخ قرن ها راه است از من تا زمانم
ناشناسی در عبور از سرزمين بی نشانی
گرچه ويران خاكش اما آشنا با خشت جانم...
محمدعلی بهمنی
می خواهم از این پس همه از عشق بگویم
یك عمر عبث داد زدم بر سر بیداد!
محمدعلی بهمنی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]