کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر باد است/ قاآنی شیرازی
کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر باد است
چو نیک بنگری از روی تجربت باد است
همین به باغ ننالند بلبلان از زاغ
که زاغ نیز هم از بلبلان به فریاد است.!.
قاآنی شیرازی
ای ستمگر ستم مکن چندان/ قاآنی شیرازی
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
ای ستمگر ستم مکن چندان
که به مظلوم کار گردد تنگ
زان حذرکن که آورد روزی
دامنِ عدلِ کردگار به چنگ.!.
--
آهِ مظلوم تیرِ دل‌دوزی‌ست
که ز شست قضا رها گردد
گر رسد بر نشان، عجب نبود
تیر از آن شست کی رها گردد؟.!.
قاآنی شیرازی/ قطعه
هیچ تکنولوژی و پیشرفتی، هیچ انقلاب و جنگی
نمی‌تواند توجیهی برای فرو ریختن قطره‌ی اشکی
از دیدگان «کودکی بی‌گناه» باشد.
داستایفسکی
«هنر: مدافع صلح است.»
?How can we keep hope alive
!?Is life stronger than death
! [ 'Certainly, 'yes ]
ساقی در این هوای سرد زمستان/ قاآنی شیرازی
ساقی! در این هوایِ سردِ زمستان
ساغر مِی را مکن دریغ زِ مَستان
کوه پر از برف زیر ابر قوی‌دست
دیو سفید است زیر رستم دستان
وه! چه خوش آید مرا به ویژه در این فصل
با دلی آسوده از مکاره‌ی دوران
مجلسکی خاص و یارکی دو سه همدم...
قاآنی شیرازی/ گزیده قصیده
تا قبلهٔ ابروی تو ای یار کج است/ قاآنی شیرازی/ رباعی
تا قبله‌ی ابروی تو ای یار کج است
محراب دل و قبله‌ی احرار کج است
ما جانب قبله‌ی دگر رو نکنیم
آن قبله ماست گرچه بسیار کج است
قاآنی شیرازی/ رباعی ↓
دولت آن است که از در صنمی تازه درآید/ قاآنی شیرازی
دولت آن است که از در صنمی تازه درآید
دَر بَر اغیار ببندد سرِ مینا بگشاید
هر شبی ناله‌ی من خواب جهانی برباید
تا که در خواب نگارم به کسی رخ ننماید
من خود این تجربه کردم که مِی از دست جوانان
ضعف پیری ببرد زور جوانی بفزاید
باده در شیشه همان بِه که پری‌وار بماند
ورنه عقلم کند از ریشه گر از شیشه درآید...
قاآنی شیرازی
نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی/ قاآنی شیرازی
نامدی دوش و دلم تنگ شد از تنهایی
چه شود کز دلم امروز گره بگشایی
ور تو آیی نشود چارهٔ تنهایی من
که من از خویش روم چون تو ز در بازآیی
کاش ! از مادر آن تُرک بپرسند که تو
گر نه ای از پریان از چه پری می زایی...
قاآنی شیرازی
[«حقیقت» هرگز نباید قربانی شود.!.]