ای باده! فدای تو همه جان و تن من
کز بیخ بکندی ز دل من حزن من
خوب است مرا کار به هرجا که تو باشی
بیداری من با تو خوش است و وَسَن من
با تو ست همه انس دل و کام حیاتم
با توست همه عیش تن و زیستن من...
منوچهری دامغانی
بزن ای ترک آهو چشم آهو از سر تیری
که باغ و راغ و کوه و دشت پر ماهست و پرشعری
یکی چون خیمه‌ی خاقان، دوم چون خرگه خاتون
سیم چون حجره‌ی قیصر، چهارم قبه‌ی کسری
گل زرد و گل خیری و بید و باد شبگیری
ز فردوس آمدند امروز سبحان‌الذی اسری...
منوچهری دامغانی
الا یا خیمگی ! خیمه فروهل
که پیشاهنگ بیرون شد ز منزل
تبیره‌زن بزد طبل نخستین
شتربانان همی‌بندند محمل
نماز شام نزدیک است و امشب
مه و خورشید را بینم مقابل
ولیکن ماه دارد قصد بالا
فروشد آفتاب از کوه بابل...
منوچهر دامغانی
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
هر که را شاه جهان بردارد و بنوازدش
در سخا گر قطره‌ای باشد چو صد دریا شود.!.
منوچهری دامغانی
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
من جهد کنم بی اجلِ خویش نمیرم
در مُردن بیهوده چه مزد و چه ثواب است.!.
منوچهری دامغانی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]