یادنامه شهیدان
رنج بسیار بُرد‌ه‌ایم از جنگ
رنج‌ها بی ثمر نمی‌گردد
می‌رسد روزهای بهروزی
دیگر از این بتر نمی‌گردد
داغ بسیار هست بر دل‌ها
داغ‌ها بیشتر نمی‌گردند
می‌رسد روزهای پرشوری
شورهایی که شر نمی‌گردند
لیکن افسوس کاین شهیدانند
رفتگانی که بر نمی‌گردند
حمید مصدق
کلاغان سیه
این فوج پیش آهنگ شام تار
فراز شهر با آواز ناهنجار
رسیدند آن زمان چون ابر ظلمت‌بار
زمین رخت عزای خویش می‌پوشید
زمان ته‌مانده‌های نور را
در جام خاک خسته می‌نوشید
فرو افتاده در طشت افق خورشید
میان طشت خون خورشید می‌جوشید
سیاهی برگ و پر بگشوده پیچک‌وار بر دیوار می‌پیچید
شبانگاهان به گلمیخ زمان...
حمید مصدق
درآمد
بشکن طلسم حادثه را
بشکن!
مهر سکوت از لب خود بردار
منشین به چاهسار فراموشی
بسپار گام خویش به ره
بسپار
تکرار
کن حماسه خود تکرار
چندان سرود سوگ
چه می‌خوانی؟
...نتوان نشست در دل غم نتوان
حمید مصدق
ارزش انسان
دشت‌ها آلوده‌ست
در لجن‌زار گُل لاله نخواهد رویید
در هوای عَنَف آواز پرستو به چه کارت آید؟
فکر نان باید کرد
و هوایی که در آن
نفسی تازه
کنیم
گل گندم...
حمید مصدق
درآمد
شبی آرام چون دریا بی‌جنبش
سکونِ ساکتِ سنگینِ سردِ شب
مرا در قعر این گرداب بی‌پایاب می‌گیرد
دو چشم خسته‌ام را خواب می‌گیرد
من
اما دیگر از هر خواب بیزارم...
حمید مصدق
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]