دعا کنیم که باران به خانه بر گردد/ دکتر سید جعفر حمیدی
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
دعای باران
دعا کنیم که باران به خانه برگردد
به نازْ آن صنمِ نازدانه برگردد
دعا کنیم زنَد ابر، خیمه بر سر شهر
که آن عزیز مهاجر به لانه برگردد
قبای دهکده را شست‌وشوی تازه دهد
سوی قبیله‌ی دل، شادمانه برگردد
نهالکانِ چمن مدتی است بیمارند
خدا کند به چمن، آن یگانه برگردد
هزار سفره‌ی بی نان و آب منتظرند
که چون همیشه، به هر سفره خانه برگردد
دوباره بوسه زند بر لبان شالیزار
به سوی مزرعه و کشت و دانه برگردد
وضو چگونه بگیریم بعد از این، بی آب
مگر پرنده‌ی باران، شبانه برگردد
عطش سبوی نفس می‌زند به سنگ ملال
دعا کنیم که باران، به خانه برگردد
دکتر سید جعفر حمیدی
(15 آذر 1315-- 30 فروردین 1404)
[«حقیقت» هرگز نباید قربانی شود.!.]