به هنگامی كه نادانی به گيتی حكم فرما بود/ محمدحسین شهریار
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
به هنگامی كه نادانی به گيتی حكمفرما بود
تمدن در جهان، همخوابه سيمرغ و عنقا بود
در ايران كيش زردشت آفتابِ عالمآرا بود
هُمای فتح و نصرت همعنانِ پرچم ما بود
ز بام قصر دارا سر زدی خورشيد دانايی
وز او تابيده در آفاق انوار توانايی
فلك يك چند ايران را اسير ترك و تازی كرد
در ايران خوانِ يغما ديد و تازی تُركتازی كرد
گدايی بود و با تاج شهان يك چند بازی كرد
فلك اين شيرگير آهو، شكار گرگ و تازی كرد
وطنخواهی در ايران خانمان بر دوش شد چندی
به جز در سينهها آتشكده خاموش شد چندی...
زنده یاد محمدحسین شهریار