بس تازه و تری چمن آرای کیستی/ بابا فغانی شیرازی
بس تازه و تَری چَمنآرای کیستی
نخل امید و شاخ تمنّای کیستی
روز آفتابِ روزن و بام که میشوی
شبها چراغ خلوت تنهای کیستی
رنگت چو بوی دلکش و بویت چو روی خوش
حوری سرشت من، گُل رعنای کیستی...
بابافغانی شیرازی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]