1
خوش‌تر ز بهشتی و بهاری
مجموعه لطف کردگاری
2
در بزم مدام عیش و نوشی
در رزم تمام گیر و داری
3
در خشم و عتاب صلح و جنگی
در ناز و کرشمه نور و ناری
4
از کویت اگر روم عجب نیست
زین کشته تو صد هزار داری
5
بر هر مویت دلی ست آونگ
هشدار که شیشه بار داری
6
یک بار نیامدی به کارش
تا رفت رضی به کار و باری
رضی الدین آرتیمانی
نمی دانی تو رسم دوست داری
نمی دانم که با جانم چه داری
مگو پیمان و عهدم استوار است
که در پیمان شکستن استواری
غمت چندان که با ما سازگار است
تو صد چندان به ما ناسازگاری
غبارم را توانی داد بر باد
اگر بر دل ز من داری غباری
دمار از روزگار غم بر آرم
اگر افتد به دستم روزگاری
رضی ! گوئی تو را دیگر چه حال است
خبر گویا ز حال ما نداری
رضی الدین آرتیمانی
نگاهی دیدم از چشم سیاهی
که کوه صبر پیشش بود کاهی
اگر بُرقع براندازی ز رخسار
کرشمه گیرد از مه تا به ماهی
بهارم را تماشا کن نگارا !
سرشگم ارغوان و چهره کاهی
اگر یک ذره زو تابد بر آفاق
کند هر ذره را خورشید و ماهی
همی خواهم که آن نامهربان را
بلا گردان شوم خواهی نخواهی
بسر تا چند گردانی رضی را
الهی ! من سرت گردم الهی !
رضی الدین آرتیمانی
چند دل های مبتلا شکنی
دلفریبی ، تو دل چرا شکنی
چند پیوند جان ما گسلی
چند پیمان و عهد ما شکنی
پا نیارم کشید از سرِ کوی
گر سرم را هزار جا شکنی
شکنی گر دل رضی سهل است
تو که جام جهان نما شکنی
رضی الدین آرتیمانی
سرم سودا دلم پَروا ندارد
صَباحم شب، شبم فردا ندارد
دلم در هیچ جا الفت نگیرد
سرم با هیچ کس سودا ندارد
ز هر جا هر که خواهد گو بجویش
که او جز در دل ما جا ندارد...
رضی الدین آرتیمانی
ای سرو سهی که بر سمندی
پیشت دو جهان بگو بچندی
بنگر که چه رستخیز برخاست
زین شور که در جهٰان فکندی
افکنده‌ای از دوال فتراک
بر گردن جان شکاربندی
یک وعده کرا خراب کرده است
گو ر‌است مباش ریشخندی...
رضی الدین آرتیمانی / ترجیع بند
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]