مه تشنه ی اختران پاک است/ پرویز ناتل خانلری
تشنه سرود
مَه تشنه ی اختران پاک است
شب تشنه ی روز تابناک است
وان قطره ی نو چکیده از ابر
لب تشنه در آرزوی خاک است
من، اینک تشنه ی سرودم
می سوزد از این عطش وجودم
چنگم، یک دم فرو نهاده
از نغمه پر است تار و پودم
آن نغمه که دلنشین و زیباست
موزون و متین چو موج دریاست
پرویز ناتل خانلری
[«حقیقت» هرگز نباید قربانی شود.!.]