یک درخت پیرم و سهم تبرها می‌شوم/ نجمه زارع
یک درخت پیرم و سهم تبرها می‌شوم
مرده‌ام، دارم خوراک جانورها می‌شوم
بی‌خیال از رنجِ فریادم ترد‌ّد می‌کنند
باعث لبخند تلخ رهگذرها می‌شوم
با زبان لال خود حس می‌کنم این روزها
هم‌نشین و هم‌کلام کور و کرها می‌شوم
هیچ‌کس دیگر کنارم نیست، می‌ترسم از این
این‌که دارم مثل مفقود الاثرها می‌شوم
نجمه زارع
شاعری از قلب ایران= استان فارس/کازرون
سلام دنیا: آذر 61 بدرود دنیا: شهریور 84
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]