اگر به خوابم نمی آیی پس این بوی پرتقال از .../ عباس معروفی
اگر به خوابم نمی آیی
پس این بوی پرتقال از کجاست
اگر در رگ هایم بال نمی زنی
چرا پروانه‌ها رنگارنگ و قشنگ اند
و اگر بر زانوانم شیرین زبانی نمی کنی
این شعرها از کجا می جوشد؟
سبز آبی کبود
بودن یا نبودنت
چه فرقی دارد
خیال خنده‌هات
سر تا پای مرا اردیبهشت می کند
بانوی من
همچون شکوفه‌های گیلاس
بوسه‌های تو آن سوی آینه
لب های مرا بهشت می کند
بگذار خیال کنم
آینه پر از نگاه توست...!
عباس معروفی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]