گاهي به نگاهي دلِ ما شاد نكردی/ حزین لاهیجی
گاهی به نگاهی دلِ ما شاد نكردی
حيف از تو كه ويرانه ای آباد نكردی
صد بار ز گلزار، خزان آمد و گل رفت
وين مرغ اسير از قفس آزاد نكردی
ای خسروِ شيرين دهنان ! اين نه وفا بود
يك ره گذری جانب فرهاد نكردی
بسيار مبال ای شجر وادیِ ايمن !
يك جلوه چو آن حُسنِ خداداد نكردی
بايد ز تو آموخت حزين رشك محبّت
لبريزِ فغان بودی و فرياد نكردی
حزین لاهیجی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]