مرا حیران‌تر از حیران‌تر از حیران پذیرفتی

تو را گریان‌تر از گریان‌تر از گریان صدا کردم

دلم تنهاتر از تنها‌تر از تنهایی‌ات را دید

تو را یکتا لقب دادم، تو را عرفان صدا کردم

کجایی ساحل آرامش دریای طوفانی

پریشان بودم ای دریا! تو را طوفان صدا کردم

تو را در تابشِ بی‌خواهشِ خورشید فهمیدم

تو را در بارش آرامش باران صدا کردم

صدا کردم صدا کردم صدایم را غمت لرزاند

تو را نالان، تو را لرزان، تو را از جان صدا کردم

تو می‌دیدی مرا احساس می‌کردم چه می‌خواهی

تو انسان آفریدی! مثل یک انسان صدا کردم

سلام ای پاسخ آوازهای بی‌صدای دل!

سلامت می‌کنم هر روز و هر شب ای خدای دل

سلامم را تو پاسخ گفته‌ای با تابش عشقت

دلم آرام شد در ساحل آرامش عشقت

نغمه مستشار نظامی

http://persianpoetry.blogfa.com/category/197/80