گاهی دلم برای خودم تنگ می شود/ محمدعلی بهمنی
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
وقتی حضور آینه کم‌رنگ می‌شود
وقتی میانه‌ی بلوا سکوتِ دوست
در جان گوش‌های کَرَم زنگ می‌شود
گاهی که از پس تکرار بی‌سود لحظه‌ها
نجوای کوچیدن از قفس آهنگ می‌شود
اینجا نه جای ماندنِ خوبانِ راست‌گوست
هرکس که دم زند ز حق آونگ می‌شود
نفرین بر این زمانه که در چرخ روزگار
هر لحظه صد خیانت و نیرنگ می‌شود
در دست‌های آلوده‌ی انسان قرن ما
برگ‌برگ تاریخ پُر از ننگ می‌شود
وقتی که سخت غرقه‌ام در این سیر قهقرا
آری...! دلم برای خودم تنگ می‌شود
محمدعلی بهمنی
27 فروردین 1321-- 9 شهریور 1403
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]