مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)

چو با عامه نشینی مسخ گردی

چه جای مسخ یک‌سر نسخ گردی

مبادا هیچ با عامت سر و کار

که از فطرت شَوی ناگه نگون‌سار

تلف کردی به هرزه نازنین عمر

نگویی در چه کاری با چنین عمر

به جمعیت لقب کردند تشویش

خری را پیشوا کردی زهی ریش

فتاده سروری اکنون به جهال

از این گشتند مردم جمله بدحال

شیخ محمود شبستری/ گزیده کوتاه

http://persianpoetry.blogfa.com/category/163/34