باران ببار!

ببار و خيابان‌ها را غرق كن

بر سر اين چهار راه

در انتظار نوحيم.

باران ببار و تنگ حوصلگی مكن

آب اگر از سر نگذشته باشد،

کشتی نوح نخواهد رسید.

نوح خواهد آمد

و كبوترش را

بر ميدان‌ها و اداره‌های دفن شده در توفان

رها خواهد كرد

تا بر نُک بانک‌ها بنشيند

و از رستگاری خبر آورد.

قدری شتاب كن باران!

ببين دلال‌های چوب

چگونه بر هر سويی می‌دوند و عرق می‌ريزند!

باران

ببار و خيابان‌ها را غرق كن

و فقط لامپ‌ها را نپوشان

كه چهره‌ی نوح را ببينيم

ما از جماعت كشتی

فقط ابليس را می‌شناسيم

شمس لنگرودی

http://persianpoetry.blogfa.com/category/72

مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)