از آمدن بهار و از رفتن دی

اوراق وجود ما همی‌گردد طی

مِی خور! مخور اندوه! که فرمود حکیم:

غم‌های جهان چو زهر و تریاقش مِی

خیام نیشابوری

http://persianpoetry.blogfa.com/category/90/8