شَفتالوی آبدارت ای سرو سهی

آمد ز ره بوسه به دندان رهی

سیب زنخت در دل من نار افکند

زین سوخته ناید پس از این بوی همی

مهستی گنجوی

بانوی شاعر ایرانی در سده‌ی پنجم و ششم هجری قمری

از برجسته‌ترین رباعی‌سرایان پس از خیام است،

او را پایه‌‌گذار مکتب شهرآشوب در قالب رباعی می‌دانند.

http://persianpoetry.blogfa.com/category/72