سوی قبله

ناصر خسرو شاعر و حكيم ايرانی

در اوائل سفرنامه خود می‌نويسد:

« پس از آن به جوزجانان (گرگان)شدم

و قریب یک ماه ببودم

و شراب پيوسته خوردمی

پيغمبر (ص) می‌فرمايد: قولوا علی انفسكم

شبی در خواب ديدم كه يكی مرا گفت:

چند خواهی خوردن از اين شراب

كه خِرد از مردم زايل كند اگر به هوش باشی بهتر

من جواب گفتم:

حُكما جز اين چيزی نتوانست ساخت

كه اندوه دنيا كم كند.

جواب داد: بی‌خودی و بی‌هوشی راحتی نباشد.

حكيم نتوان گفت كسی را كه

مردم را به بیهوشی رهنمون باشد.

بلكه چيزی بايد طلبيد كه خرد و هوش را بیفزايد.

گفتم: من اين از كجا آرم؟

گفت: جوينده يابنده باشد.

و پس سوی قبله اشارت كرد و ديگر سخن نگفت...»

« سفرنامه به كوشش وزين‌پور

صفحه 2 چاپ دوم 1354 تهران؛ شركت جيبی»

http://persianpoetry.blogfa.com/category/72