پروانه های شب در زیر داربست بلند ستاره ها/ سپیده کاشانی
پروانه‌های شب
در زیر داربست بلند
ستاره‌ها
حرفی است بر کتیبه این قصر کاغذین
حرفی ز روزهای شتابنده
حرفی ز لحظه‌های نتابیده
کز تنگه‌های شب‌زده می‌آید
کز بُرج یادها
پروانه‌ی شب
نیمی است از ادامه یک انسان
که نیم دیگرش
دنیای عابری است که تنها
بر دست‌های خالی خود خیره مانده است
او در تمام راه
می‌گشت تا به شُعله شعری
شایسته هزاره شیرین
بر بیستون یاد
آلاله‌های عشق برافروزد
اما کلام او
چون نقش یک گناه بر آیینه زمان
بی‌رنگ در
احاطه تحقیر می‌شکست
پروانه‌های شب
این حرف
این صداقت گسترده
ای کاش! در بلندی اندیشه‌های تو
یک دم مجال پر زدنی یابد
سپیده کاشانی
http://persianpoetry.blogfa.com/category/72
مرجع و مدخل شعر فارسی (Persian Poetry)
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]