ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﻣﺜﻞ ﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ/ رسول یونان
ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻡ
ﻣﺜﻞ ﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ
ﺍﻣﺎ ﻫﺮﺟﺎ ﺭﻓﺘﻢ
ﺑﺎﺭﯾﺪﻡ...!
رسول یونان
فقط تاریکی می داند/ رسول یونان
فقط تاریکی می داند
ماه چقدر روشن است
فقط خاک می داند
دست های آب
چقدر مهربان !
معنی دقیق نان را
فقط آدم گرسنه می داند
فقط من می دانم
تو چقدر زیبایی..!
رسول یونان
ﺗﻮ ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻞ ﺑﻮﺩﯼ اما/ رسول یونان
تو بی بدیل بودی
ﺍﻣﺎ، ﻣﺎ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ
ﻭ ﺗﻠﺨﯽ ﻗﺼﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﺪ
ﺍﺯ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺘﯽ
ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ
ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ
ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﯾﻢ..!
رسول یونان
در آن سوی دنیا زاده شده بودی/ رسول یونان
در آن سوی دنیا زاده شده بودی
دور بودی مثل تمام آرزوها
و ریل‌ها در مه زنگ زده بودند
هیچ قطاری حاضر نبود مرا به تو برساند
من به تو نرسیدم
من به حرفی تازه در عشق نرسیدم
و در ادامه خواب‌های من
هرگز خورشیدی طلوع نکرد...
رسول یونان
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]