ای تو را کرده خداوند خدای متعال
داده جان و خرد و جاه و جوانی و جمال
حق آن را که زبر دست جهانی کردت
که مرا بیهده بی جرمی در پای ممال
به کرم یک سخن بنده تامل فرمای
پس براندیش و فروبین و بدان صورت حال...
انوری ابیوردی/ قصیده
خه از کجات پرسم چون است روزگارت
ما را دو دیده باری خون شد در انتظارت
در آرزوی رویت دور از سعادت تو
پیچان و سوگوارم چون زلف تابدارت
ما را نگویی ای جان کاخر به چه عنایت
بیگانگی گرفتی از یار دوستدارت...
انوری ابیوردی
ای مردمان بگویید آرام جان من کو
راحتفزای هرکس محنترسان من کو
نامش همینیارم بردن به پیش هرکس
گه گه به ناز گویم سرو روان من کو
در بوستان شادی هرکس به چیدن گل
آن گل که نشکفیدست در بوستان من کو...
انوری ابیوردی
حُسن را تا کردهای بازار تیز
فتنه از خانه به بازار آمدست..!
انوری ابیوردی
با گل گفتم ابر چرا میگرید
ماتمزده نیست بر کجا میگرید؟
گل گفت اگر راست همی باید گفت
بر عمر من و عهد شما میگرید
انوری ابیوردی
[«حقیقت.!.» هرگز نباید قربانی شود.!.]